Fóra, a tarde érguese sobre a ría e as nubes, cor cristal, avanzan en figuras nunca vistas.

Na sala de estar doentes remata unha partida de tute e uns adolescentes xogan cos telemóbeis, mentres unha rapazola, que allea os acompaña, saborea un chupa-chups.

Serios un home e unha muller, cuarenta ben cumpridos, comentan as noticias do xornal, a crise que está aí a nos devorar e como en Ferrol unha crianza morreu por unha inxección que non lle correspondía.

No corredor, Deborah, unha auxiliar de linda face branca e sorriso como as nubes -de cristal- abraza Henrique como se tornase dunha longa viaxe, cando a verdade é que apenas dá dous pasos e xa cansa, que leva catro meses de hospital, fáltanlle uns pouquiños días.

Está tranquila esta tarde a planta de Uroloxía.

(De Cuarto 1130)