Os días pasan por nós os uns após os outros, e en nós fican prendidos tal se formos unha baloira, a baloira dos días.
Hai xente que fala, e fala, e fala. É o que se di falar polos cotovelos. Para esta xente, e tamén para a que escoita, vai esta ensopada que denominamos bisbillotar
Do mar pola orela mireina pasar, na frente unha estrela, no bico un cantar. E vina tan sola na noite sin fin, que inda recei pola probe da tola eu, que non teño quen rece
Aí tes unha sopa de letras cos nomes dos planetas do sistema solar, incluíndo o que foi, deixou de ser e agora non sei se é.