Desde o Mar

Lin en Acuática, a magnífica bitácula de Marta da Costa, un belo poema inédito acompañado dunha imaxe, non menos bela, do cabo Silleiro, onde só se observa a Natureza que agocha, case absorbe, as liñas avermelladas do faro que desde 1866 alumea e orienta os mariñeiros e os barcos que van e veñen. Fermosa liña litoral que até agora salvou da especulación e o cemento.

Non sabemos por canto tempo, se despois de maio a liña litoral será novamente obxecto de desexo dunha economía centrada no cemento. O Partido Popular ameaza con reformar a Lei. Mais polo de agora podemos velo aínda así, como nos mostra a TV do Valmiñor.

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=5EMwYVVVATs].

Agardamos que só a letra de poemas como o de Marta se sobrepoña sobre o mar e sobre a costa.

Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *

Este sitio emprega Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.