Choveu. Mais non choveu como debería ter chovido. E as píntegas,...
Sentamos ao pé do pasadoiro, baixo a nogueira vella. Pasa a...
O ar encurrala o alento. Derrámase a mañá en horas eslavazadas....
Daquela … Cando botamos a andar e pasamos o deserto,...
Estación. Un tren parado. O viaxante ocupa o tempo examinando as...
Se eu puder elexer o meu oficio para con el gañar...
Suportas, cercidas sobre a pel, cicatrices de amizade inveterada, arraigada intermitentemente...
I Invisibilidade. II Un sorriso emanante de ollos apagados, negrume impreciso...
Abrir os ollos e Aperceber tanta existencia túrbida e desordenada. Andar...
En Loiba, deitado fronte ao mar, ese camiño, hai un banco...