Nada comezara.
Era o silencio amo único
do Universo aínda por ninguén nomeado, faltaban as palabras.
Desde antes do tempo estás connosco -palabra- sen estares
e nós contigo,
porque todo foi feito por ti
e sen ti nada de todo canto existe tería existencia,
nin sequera ti,
orixe e fin da luz que abriu os nosos ollos
para ordenar o caos,
big bang inicial que xurdiu das nosas gorxas
para espantar o negrume e a ignorancia.
Estás no mundo,
es o mundo.
Entre nós habitas
e sen ti nada somos.
(De Salmos da palabra)