O cu do demo é de madeira de carballo
criada en anos de enchentas
e mirrada cando as secas e os incendios;
vai cravado en casqueiros de robinia,
xénero botánico da familia das Fabaceae,
e amarrado con varas de aluminio
procedentes da antena da TV,
que o vento derrubou, antes de chegar o TDT.
O demo quenta o cu na lareira do inferno
e o fume sobe polo toro furado do carballo
en lixeiras fumarolas brancas
como as que, cando así corresponde,
no Vaticano,
anuncian
habemus papa.