Prensa Galega

O 4 de agosto de 1907 apareceu o primeiro número da publicación A Nosa Terra. Está pois para facer os cen anos e desexámoslle desde aquí outros cen, e aínda máis. Antes e despois de aquel 4 de agosto outras cabeceiras foron aparecendo e desaparecendo. E na actualidade a oferta de prensa galega é bastante deficitaria limitándonos a pouco máis que a un diario, un xornal de distribución gratuíta, o semanario ANT e algunha outra publicación periódica.

Algo parecido sucede con radio e televisión. Tampouco a oferta informativa galega exclusivamente dixital é moi importante.

E esta é a oferta de prensa galega. Subliño o de prensa galega porque se fai preciso reparar na circunstancia de estarmos moitas veces a confundir a prensa producida e editada na Galiza coa prensa que se publica en galego.

Hai xa bastantes anos houbo un debate, ao que se apuntaron algúns intelectuais e moitos políticos, sobre o concepto de literatura galega e se autores como Cela ou Torrente pertencían ou non á literatura galega por seren nados na Galiza e estaren algunhas das súas obras aquí ambientadas. Aínda que a polémica hoxe non existe, as súas consecuencias confusas perviven a xulgar polo que dixo a Conselleira de Educación durante a súa intervención na abertura da mostra Cela y Galicia. Sánchez Piñón expresou a súa satisfacción pola posta en marcha desta actividade e indicou que constitúe “un complemento esencial na formación do alumnado e unha axuda óptima para a comprensión da historia da nosa literatura (a negriña é miña) e, polo tanto, da historia da nosa Comunidade”. A cita non a escoitei eu, mais supoño que será certa pois está tomada da información oficial que sobre o acto apareceu na páxina web da Xunta (http://novas.xunta.es/node/4473), onde se pode consultar.

Hoxe ninguén discute, coa excepción talvez do autor ou autora do discurso da Sra. Conselleira, que a marca que identifica unha literatura é a lingua e polo tanto só pertencen á literatura galega as obras escritas en galego, con independencia da relación que autores e autoras manteñan co noso País.

Interesábame lembrarlles este asunto para voltar ao tema da prensa pois, nos últimos tempos, sobre todo nos medios audiovisuais, é habitual ouvir nas tertulias e nos informativos expresións do tipo “Que dí a prensa galega?”, comentando a continuación os titulares de publicacións realizadas en Galiza, con sede social en Galiza, con capital maioritariamente galego mais que non teñen nas súas páxinas nada de galego, refírome á lingua, ou en todo caso o mínimo para poder acollerse ás subvencións.

Penso que non é bon manter esta confusión e que debe definirse como prensa galega aquela escrita e difundida en galego, con independencia da liña editorial que defenda. A outra, a escrita en español, non o será, por moi difundida que sexa, mesmo sendo a maias lida.

Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *

Este sitio emprega Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.