Corren os ríos fóra dos leitos e as empresas hidroeléctricas duplican ingresos. Inúndanse as veigas cos temporais, agora chamados “episodios meteorolóxicos adversos”. Atribúese aos efectos dos incendios o alagamento das poboacións, sen pensar que en moitas partes as pistas trazadas nos despachos encheron o país de estradas rectas nun país de formas curvas (sen ter en conta para nada as curvas de nivel) que desviaron as augas do seu curso natural.
Vivimos pendentes das desgrazas e dos custos económicos das enchentes, froito da adversa sorte contra a que non podemos facer mais nada que baixar a fronte esperar, que pasen as correntes apestadas, como dicía Rosalía.
A industria madeireira, reinterpretando o vello lema de “a terra para quen a traballa” reclama agora o monte para ela, albiscando unha inmensa plusvalía de eucaliptos e piñeiros, anunciando un deslocamento das empresas se a Lei de Montes non ten en consideración as súas demandas.
E no medio de todo isto fáísenos sabedores de que “para moitas cousas Galiza está estratexicamente mal colocada”. Así o confirma o Presidente da Confederación de Empresarios de Galiza, Sr. Fontenla.
Mais para que ou para quen está mal colocada Galiza? Porque un repasa rapidamente a historia e pensa que non o estaba para os romanos cando explotaron os nosos recursos auríferos e construíron redes viarias sólidas e duradeiras polas que circulou o ouro mais tamén a lingua, a relixión e a cultura; tampouco o estaba cando a industria da guerra da primeira metade do século XX situou Galiza nos mapas de todas as chancelarías e comezou a explotación do volframio que converteu Galiza nun territorio estratéxico na xeopolítica do momento.
Por que agora si estamos mal situados, se a variación no eixo de rotación da Terra non foi moita nos derradeiros dous mil anos? E tampouco mudaron tanto os centros de decisión e poder.
Non estamos xeograficamente ben colocados para ser unha potencia no aproveitamento de recursos mariños?
Non gozamos dunhas condicións ambientais que nos permitirían ter un sector gandeiro e leiteiro altamente competitivo se non for porque as estratexias da política económica estatal e europea nolo impiden? E no sector enerxético, estamos mal situados cando resulta que os ríos galegos son, en conxunto, os principais produtores de enerxía hidroeléctrica de todo o Estado? Non somos produtores de primeira liña mesmo en enerxías renovábeis?
Galiza está ben colocada. Quen posibelmente non está é un sector do empresariado, mais preocupado coa ganancia fácil e especuladora que polo tecido industrial e o futuro do País.