O cu do demo é de madeira de carballo

criada en anos de enchentas

e mirrada cando as secas e os incendios;

vai cravado en casqueiros de robinia,

xénero botánico da familia das Fabaceae,

e amarrado con varas de aluminio

procedentes da antena da TV,

que o vento derrubou, antes de chegar o TDT.

O demo quenta o cu na lareira do inferno

e o fume sobe polo toro furado do carballo

en lixeiras fumarolas brancas

como as que, cando así corresponde,

no Vaticano,

anuncian

habemus papa.